Дархост гузоштан
Сиёсати иҷтимоӣ ва ҳифзи иҷтимоии аҳолӣ
Сиёсати иҷтимоӣ аз аввал барои танзимкунии муносибатҳои иҷти моӣ дар чаҳорчӯбаи низоми капиталистӣ барои таъмин кардани аъзои ҷамъият, ки мустақилона сарчашмаҳои мавҷудияти худро дарёфт карда наметавонистанд, таъсис ёфтааст.
Дар давраи муосир дар таркиб ва васеъшавии объектҳои таъсири сиёсати иҷтимоӣ тағйироти ҷиддӣ ба миён омада истодааст. Фаъолияти сиёсати иҷтимоӣ дар доираи гурӯҳҳои алоҳидаи аҳолӣ (меҳнаткашон ва қобили меҳнат надоштагон) маҳдуд карда намешавад. Ба сифати объек ти мустақими таъсири сиёсати иҷтимоӣ қариб ҳама гурӯҳҳои демографӣ ва иҷтимоӣ баромад мекунанд. Сиёсати иҷтимоӣ аз доираи ислоҳи таъ сири оқибатҳои рушди иқтисодӣ берун баромадааст. Дар сиёсати иҷти моӣ на танҳо азнавтақсимкунии даромадҳо, балки амалигардонии ра вияҳои нави таъминоти аҳолӣ бо хизматҳои иҷтимоӣ, танзими шуғл ва ғайраҳо мавқеи хосаро ишғол мекунанд.
Аҳолии аз ҷиҳати иқтисодӣ фаъол ва сиёсати иҷтимоӣ. Равияи зарурии сиёсати иҷтимоӣ барои аҳолии аз ҷиҳати иқтисодӣ фаъол, яъне ба аҳолии даромадро дар шакли музди меҳнат ба даст меоварда, нига ронда мешавад. Дар ин ҷода сиёсати иҷтимоӣ ба таъсисдиҳии шароитҳо барои истифодабарии оптималии қувваи корӣ дар истеҳсолот, бартараф намудани сӯиистеъмоли истифодабарии коргарон муосидат менамояд.
Ин ҷиҳати сиёсати иҷтимоӣ дар муайян кардани музди меҳнати ҳадди ақал дар тамоми иқтисодиёт ва муайян намудани нишондодҳои пардохти меҳнат дар корхонаҳои давлатӣ ифода меёбад. Вазифаҳои си ёсати иҷтимоӣ инчунин нигоҳдории сатҳ ва сохтори шуғл, муайянкунии қонунии шароитҳои меҳнат дар истеҳсолот ва ҳифзи меҳнат ба ҳисоб мераванд.
Таъминоти иҷтимоӣ ва ҳифзи иҷтимоӣ. Азбаски бозор ҳуқуқ ба меҳнат, даромад, маориф, ҳифзи иҷтимоии маъюбон, камбизоатон, на фақахӯрон ва дигар гурӯҳҳои аҳолиро таъмин намекунад, зарурати дахо лати давлат ба соҳаи тақсимоти даромадҳо ва таъсисдиҳии низоми муай яни таъминоти иҷтимоӣ ва ҳифзи иҷтимоӣ ба миён меояд.
Ҳифзи иҷтимоии аҳолӣ низоми чораҳоеро дар бар мегирад, ки ҳар як шаҳрванди мамлакатро аз мушкилоти иқтисодӣ ва иҷтимоӣ на танҳо дар натиҷаи бекорӣ, балки ҳангоми аз даст додани даромадҳо ва ё кам шавии онҳо, дар ҳолати беморӣ, тавлиди кӯдакон, маъюбӣ, ҳангоми пи ронсолӣ ва ғайраҳо эмин медорад.
Тақсимоти инфиродии даромадҳо, ки оид ба он дар боло сухан раф та буд, натиҷаи азнавтақсимкунӣ буда, дар навбати худ аз тарафи давлат амалӣ карда мешавад.
Фишанги асосии азнавтақсимкунии даромадҳо буҷети давлатӣ ва иҷрои он ба ҳисоб меравад.
Дар чаҳорчӯбаи сиёсати иҷтимоӣ барномаҳои суғуртаи иҷтимоӣ ва барномаҳои кумаки давлатӣ коркард мешаванд.
Воситаҳои суғуртаи иҷтимоӣ дар шакли пардохтҳои пулӣ (нафақа ва ҷубронҳо), молиякунонии хизматрасониҳо (пардохти кумаки муо лиҷавӣпрофилактикӣ, нигоҳдории хонаинтернатҳо ва ғайраҳо) тақсим карда, имтиёзҳоро пешкаш мекунад. Барномаи кумаки давлатиро онҳо бо ҷубронпулиҳо таъмин мекунанд. Онҳо аз сабаби нобарории корҳо ва ё нигоҳубини кӯдакони хурдсол даромадҳои заруриро надоранд.