То пошхӯрии Иттиҳоди Шӯравӣ кишвари мо қариб тамоми маҳсулоти фӯлодиро аз дигар ҷумҳуриҳои Иттиҳоди Шӯравӣ дарёфт мекард. Талаботи солонаи Тоҷикистон ба маҳсулоти металлургияи сиёҳ қариб 2 миллион тоннаро ташкил медод. Айни замон низ Тоҷикистон ба миқдори зиёди маҳсулоти оҳанӣ ва масолеҳи он ниёз дорад, зеро кишвар дар минтақаи сейсмикӣ-геотектоникии фаъол ҷойгир аст. Аз ҷониби дигар дар Тоҷикистон иншоотҳои бузурги гидроэнергетикӣ, шабакаҳои нақлиётӣ, лоиҳаҳои иншоотҳои дарозумқ ва баландошёнае сохта мешаванд, ки миқдори назарраси конструксияҳои оҳанинро талаб мекунанд. Харидани миқдори зикршуда ва ё ҳатто нисфи маҳсулоти оҳанӣ барои иқтисодиёти Тоҷикистон тақрибан номумкин аст. Бо дарназардошти ин  Саридораи геологияи Тоҷикистон тайи солҳои охир ба таҳқиқи пешакии конҳои пештар кашфшудаи оҳан ва висмути «Шоҳкадамбулоқ» оғоз кард, ки дар минтақаи аз ҷиҳати иқтисодию саноатӣ рушдкардаи шимоли ҷумҳурӣ, дар наздикии шаҳри Хуҷанд ҷойгир аст. Дар тавозуни давлатии ин кони маъдан захираҳои маъдани оҳанрабо дар ҳаҷми зиёда аз 100 миллион тонна мушаххас шудаанд. Дурнамои зиёд намудани захираҳои маъдани оҳан то садҳо миллион тонна мавҷуд аст. Миқдори миёнаи оҳан дар маъдан тақрибан 40% тахмин шудааст. Кони мазкур бо умумияти моддаҳои маъдан ва шароити тозакунӣ фарқ мекунад ва ба варақсангҳои пирометасоматикӣ алоқамандӣ дорад. Мавҷудияти баъзе моддаҳои ҳамроҳ дар маъданҳо аз қабили миқдори саноатии висмут, тилло, нуқра ва дигар элементҳо арзиши ин объектро якчанд маротиба зиёд мекунад.

Аллакай дар соли 1965 Институти тадқиқотии металлургияи ранга дар Осиёи Миёна «Средазниипроцветмет» асосноккунии техникию иқтисодии истеҳсоли металлҳо ва висмутро дар заминаи кони «Шоҳқадамбулоқ» дар Осиёи Миёна анҷом дод. Ба ҳар ҳол дар он замон кони баландсифати ангиштсанг ва антраситҳо, инчунин зуҳуроти маъдани манган ” Mn” ҳанӯз мушаххас ва таҳқиқ нашуда буданд. Ҳатто дар аксари майдонҳои маъдани “Шоҳқадамбулоқ мавҷудияти моддаҳои арзишманди қобили коркард маълум набуд. Илова бар ин дар он замон вазъи иқтисодӣ ва сиёсии минтақа дигар буд.

Аз ин рӯ, зарур аст, ки бо дарназардошти воқеияти рӯз ва конҳои нави кашфшудаи антрасит ва маъдани манган таҳқиқи техникиву иқтисодии ин кон дигарбора гузаронида шавад. Ғайр аз кони “Шоҳқадамбулоқ” дар кони “Барч”-и наздикии шаҳри Хоруғ ва “Харангон”-и наздикии шаҳри Душанбе маъдани оҳанрабо кашф шуданд. Захираҳои тахминӣ дар кони «Барч» 270 миллион тоннаро ташкил медиҳанд, ки миқдори оҳан 52%-ро дар бар мегирад.

Оҳан имрӯз яке аз самараноктарин масолеҳи сохтмонӣ мебошад. Он дорои таносуби баландтарин ва таносуби вазни ҳама гуна маводи анъанавӣ мебошад ва инчунин ба фарсудашавӣ тобовар аст. Айни замон, зиёда аз 20 миллиард тонна оҳан дар намуди маҳсулоти гуногун истифода мешавад. Оҳан метавонад беохир такроран истифода шавад ва имкон дорад, ки маҳсулоти нав аз кӯҳна бидуни талафоти қувват, устуворӣ ва дигар хусусиятҳои иҷрои онҳо сохта шаванд. Аз ин рӯ, оҳан маводди аз ҳама муносиб барои сохтмон ва саноат дар тамоми ҷаҳон боқӣ мемонад.

Таркиби нави кимиёи технологии оҳан ба истеҳсолкунандагони мошинҳо имкон медиҳад, ки мошинҳои қавитар ва сабуктаре созанд, ки камтар энергия сарф мекунанд. Аз ҳисоби мустаҳкамӣ ва устуворӣ оҳан барои сохтани бинову манораҳо ва турбинаи бодӣ афзалиятҳои назаррас дорад. Коркарди оҳан таъсири экологии кам дорад, зеро он метавонад бидуни маҳдудият дубора коркард карда шавад. Мустаҳкамии оҳан инчунин ба тарроҳон ва муҳандисон имкон медиҳад, ки бидуни талафоти масолеҳи сохтмонӣ, оҳанро дар фаъолияти сохторӣ истифода кунанд. Оҳан инчунин як қисми технологияҳои инноватсионӣ барои кам кардани истеъмоли энергия дар биноҳо мебошад.