Консепсияи атомизм, яъне ақидае ки мувофиқи он ҳамаи моддаҳои табиат аз зарраҳои майдатарин, ба чашм нонамоён ва дигар тақсимшаванда – атомҳо иборат аст, ҳанӯз дар асри V то милод аз ҷониби файласуфи Юнони қадим Левкипп ва шогирди ӯ Демокрит пешниҳод шудааст. Маънои истилоҳи атом тақсимнашаванда аст. Онҳо чунин мепиндоштанд, ки моддаҳои гуногун аз атомҳои шаклу андозаи ҳархела таркиб ёфтаанд. То Левкиппу Демокрит ва баъди онҳо дар тӯли садсолаҳо ақидае ҳукмфармо буд, ки кулли моддаҳо аз чор нахустматерия (чор унсур) – обу оташу хоку ҳаво иборат буда, ҳар як моддаи табиат аз якҷояшавии таносубҳои гуногуни миқдории ин чор унсур ҳосил мешавад. Ҳамин тавр, зиёда аз ду ҳазор сол ақидаи атомистӣ ба боди фаромӯшӣ дода шуд. Танҳо дар ибтидои асри 19 барои маънидод намудани ҳодисаи ҳаракати броунӣ(ҳаракати бетартибонаи зарраҳои майдаи дар моеъ ё газ омехташуда, ки бо ёрии микроскоп мушоҳида мешавад), мавҷудияти ҳақиқии атомҳо ҳамчун ҷузъи таркибии модда исбот карда мешавад. Вале то кашфи электрон атом зарраи майдатарини тақсимнашаванда ҳисобида мешуд.